Među nama nije bilo pokvarenjaka i rđavih đaka. Što je bilo nevaljano i nemarno, otpadalo je od godine do godine i gubilo se u tami života. Mi smo se svi voljeli i poštivali, kako se samo dobri drugovi mogu voljeti i poštivati.

U hrvatskoj akcentologiji bio sam u neku ruku već u 5. gimnazijskom razredu mali “kapacitet” ne samo za svoje drugove, nego i za profesore…

Andrić, Nikola. Iz moje vukovarske mladosti // Srijemske novine, god. 3 (1939), br. 1-2, str. 6

 

Predsjednik je gimnazijskog Hrvatskog đačkog književnog društva “Javor”.

Svira tamburu i violinu.

Stanuje u donjogradskoj Crkvenoj ulici 31 kod “Frau Stuhlhofer Theres stare”. “Ona je othranila generacije Vukovaraca i Iločana.”  (Julije Benešić)                                                                               

 

Izvor fotografije:

• Gradski muzej Vukovar (Zbirka fotografija)